آیا در عصر دیجیتال تئاتر همچنان می تواند پاسخگوی دغدغه های مردم این عصر باشد؟
در مقاله ای با عنوان آیا در عصر دیجیتال، نمایش همچنان موضوعیت خواهد داشت؟ هنرمندان برجسته تئاتر (بازیگران، کارگردانان، تهیهکنندگان و…) به جست و جوی پاسخ این سئوال پرداختند که در مقاله ای به قلم دکتر کریگ لمبرت، معاون سردبیر مجلهی هاروارد منتشر شده است. این مقاله توسط گروه تئاتر اگزیت ترجمه و در اختیار هنرآنلاین قرار گرفته است. بخش دوم این مقاله را در اینجا می خوانید: ...
شهربازی با نورپردازی صحنهای
جان لیتگو میگوید: "برادوی امروز بسیار عجیب شده است. درست مانند شهربازی تئاتری!" در این صورت، کاری موفق و بلندمدت در مرکز شهر بوده است. شوهایی که در "برادوی" به صحنه میآیند-عملاً تعداد مشخصی از تئاترها در میدان تایم و اطراف آن- از نظر مالی قویاً موفق هستند. بر اساس آمار لیگ برادوی مجموع درآمد گیشه در سال حدود یک میلیارد دلار است، به علاوه ۱ میلیارد دلار که از تئاترهایی که به عنوان بخشی از تور خود در آنجا اجرا میکنند گرفته میشود، که به گفته تام مک گارت رئیس کیبرند اینترتینمنت، "در کسب و کار رسانه چندان زیاد نیست." شرکت او یکی از تهیهکنندگان اصلی تئاتر زنده از جمله نمایشهای برادوی و نیز تورهای اجرای تئاتر است. (گیشه سینماها در آمریکا و کانادا در سال ۲۰۱۰، ۱۰/۶ میلیارد دلار بوده است.) وی میافزاید: "اما با این حال در اوج ریاضت اقتصادی اخیر، برادوی یک سال بیسابقه و رکورددار داشته است."
نزدیک به نیمی از شوهای برادوی نمایش عادی هستند، اما نمایشهای موزیکال، هم از نظر مخاطب و هم درآمد غالب هستند. تئاترهای برادوی بخش عمدهی مخاطبان خود (۶۲٪) را از میان گردشگران جذب میکند، که نزدیک به دو سوم آنها درآمدی بالای ۷۵ هزار دلار در سال دارند و ۶۶٪ آنها زن هستند. (بالاتر از ۵۵٪ درصد در سال ۱۹۸۰) این بخش همچنان سودآور است، با وجود اینکه از هر ۸ تولید جدید، تنها یکی موفق میشود. با این وجود که سرمایهگذاری مطمئنی نیست، اما یک کار پرفروش میتواند سرمایه تولید را در سال ۸۰ به ۱ بازگرداند. همچنین حمایتکنندگان از بازتولید یکی از شوهای مشهور توانستهاند حدوداً ۲۰ به ۱ از سرمایه اولیه کسب درآمد کنند، در حالیکه اثر نیز همچنان روی صحنه و در حال فروش است.
مکگارت میگوید: "برادوی کسبوکاری پرهزینه است. جریان اصلی است-برای اینکه تجربی باشد ساخته نشده است، همچنان که استودیوهای فیلمسازی وقتی به عنوان فیلمساز مستقل عمل میکنند، همان تولیدات همیشگی خود را نمیسازند." اما به گفته او تفاوت اصلی تئاتر با سینما این است که "میتوان یک فیلم را بر روی هزار پرده یا پنجهزار پرده اکران کرد، اما یک شوی برادوی محدود به ظرفیتهای تئاتر است- حتی با وجود اینکه اجراها میتوانند زمان مشخصی برای پایان نداشته باشند، اما قرار نیست صندلیهای جدید در سالنها سبز شود."
با وجود تمام ریسکها، برای کسی که سرمایه بلااستفاده دارد و تئاتر را هم دوست دارد، "فرشته" شدن میتواند بسیار هیجانانگیز باشد. میتوانید بخشی از سهام یک تئاتر موزیکال را خریداری کنید، مثلاً فقط ۲۵ هزار دلار، و به این ترتیب میتوانید یک زندگی تئاتری داشته باشید. این به این معنی است که به تمام گزینشها، کارگاهها، اجراهای آزمایشی، افتتاحیهها و مهمانیهای سرمایهگذاران تمام نمایشهای برادوی دعوت خواهید شد. به گفته مکگارت: "شما میتوانید آهنگساز را به خانه خود بیاورید تا موسیقی را بر روی پیانو خانهتان بنوازد. در مقایسه با مثلاً عضو شدن در باشگاه گلف، خیلی بیشتر میشود تفریح کرد."
ماجراجویی با تماشاچیان
دیان پائولوس مدیر هنری تئاتر رپرتوار آمریکا میگوید: "سندرمی در حرفه ما وجود دارد که تماشاچی و خصوصاً جوانترها به خاطرش مورد سرزنش واقع میشوند. آنها دیگر نمیخواهند به تئاتر بروند، چرا؟ چون تمرکز حواس ندارند. ترجیح میدهند کنترل به دست خودشان باشد، با همان دستگاههای کوچک در دستانشان. گزینههای تفریحی بسیار زیاد است. فرهنگ ما دارد به بیراهه میرود. این همیشه به نظرم تضعیفکننده بوده است، چرا که جایی برای تغییر باقی نمیگذارد. ما باید این تحلیل را برگردانیم و بگوییم: شاید تقصیر ماست. شاید تقصیر دستاندرکاران هنر است. نه فقط نویسندگان و بازیگران، بلکه تمام سیستم- شاید میبایست در بازگرداندن تماشاچی به تئاتر بهتر عمل کنیم. آیا تماشاچیان رفتهاند؟ بله. آیا عادت آمدن به تئاتر را در خود نپروراندهاند؟ بله. آیا تقصیر آنهاست؟ خیر!
پائولوس از نخستین فصلی که برای تئاتر رپرتوار آمریکا در سال ۲۰۰۹ برنامهریزی کرد، دعوت به تئاتر را به روز کرد. او بریدهای تیزر مانند از "نمایش الاغ"، الهام گرفته از "رویای نیمهشب تابستان" (بدون حتی کلمهای از شکسپیر) ساخت که در اطراف تماشاچیان با شرکت رقصندههای و آهنگهایی که توسط بازیگران خوانده میشد، به صورت زنده به اجرا درمیآمد. نمایش "الاغ"، نمایشی موفق که اجرایی بلندمدت در نیویورک داشت، برای اولین در همانجا توسط پائولوس و همسرش رندی واینر (تهیهکننده) به روی صحنه رفت و پس از آن در کمبریج، همچنان تماشاچیان را دستهدسته به تئاتر "زیرو-اَرو" تئاتر رپرتوار آمریکا میکشاند؛ جاییکه امروز نامش را به نام شخصیت اصلی نمایش، آبرون تغییر داده و تبدیل به کلوب شبانه تئاتر شده است.
پائولوس میگوید: "ما میبایست محدوده معنای تئاتر را گسترش دهیم. اگر شو به جای ساعت ۸ شب، نیمهشب شروع شود چه میشود؟ اگر مدت زمانش ۱۰ دقیقه باشد چه؟ یا یک ساعت باشد؟ اگر قبل از شروع اجرا ۴۵ دقیقه برقصید چه؟ جایی را بسازید که قوانین را درهم میشکند. آبرون امروز به گروه جدیدی از مخاطبان دست پیدا کرده است: مخاطبانی جوانتر و زیر ۳۰ سال. تماشاچیان آنهایی نیستند که به تئاتر میروند. آنها میخواهند در حضور دیگران باشند، معاشرت کنند؛ آنها به این تخلیه احتیاج دارند- که تئاتر میتواند آن را برایشان فراهم کند، چیزی مثل فستیوالهای قرن پنجم آتن، یا ماشپیتِ تئاتر شکسپیر گلوب. (ت.م: ماشپیت قسمتی از محل اجرای کنسرت راک است که جلوی سن قرار دارد و مردم در آن با موسیقی راک میرقصند) تئاتر باید جایی باشد که احساس کنید: من باید آن را تجربه کنم. نه اینکه فقط آن را بخوانید یا ببینید. مردم تشنهی تجربه هستند- آنها جان میدهند برای تجربه کردن.
تئاتر آینده تئاتری خواهد بود که فعالانه مخاطبان خود را درگیر میسازد و احتمالاً نه تنها دیوار چهارم را، که سه دیوار دیگر را نیز خواهد شکست. به عنوان مثال، به تازگى در تئاترى از نیویورك به نام "شهر ما"، تماشاچیان عملاً خود را جزئى از بازیگران یافتند. در بوستون، پروژه بازیگران شكسپیر -كه توسط بنجامین اِوِت (فارغالتحصیل موسسهی تئاتر رپرتوار آمریکا) در سال ٨٦ پایه گذارى شد- شكسپیر را در مكانهایى غیر معمول مانند فروشگاهها و كلیساها اجرا كرد و عملاً شكسپیر را به كوچه و خیابان برد. بیل راچ نیز در گذشته تئاتر کورنر اِستون را که تئاتر جامعهمحور را گسترش میداد به همراه دیگران پایهگذاری کرد و برداشتهایی از نمایشهای کلاسیک را در شهرهای کوچک و محلات تولید میکرد.
جک مگان، مدیر اداره هنر در هاروارد میگوید: "خلاصه مطلب، کار در محیطهای کوچکتر میتواند جذابتر باشد، چرا که دیگر مجبور نیستید میلیونها دلار بودجهی سرمایهگذاری شده را از طریق گیشه بازگردانید و میتوانید با ۴۰ یا ۵۰ هزار دلار تمام هزینههای کار را پوشش دهید. هر چه میزان سرمایه بیشتر باشد، تهیه کننده نیز مجبور است بیشتر به تعداد تماشاچی فکر کند و در نتیجه بیشتر نظر خود را به افراد خلاق تحمیل خواهد کرد."
تئوری آموزش تئاتری
رابرت بروستاین میگوید: "اگر کودکان در معرض هنر و موسیقی قرار نگیرند، نه هنرمند بار خواهند آمد نه تماشاچی." از آنجاییکه سیستم آموزشی، موتور اولیه پرورش نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و دیگر دستاندرکاران موفق تئاتر است، بروستاین گله میکند که:"دورههای آموزشی هنر و فرهنگ در مدارس ابتدایی در دسترس نیست، چرا که بودجهها کاهش پیدا میکند و اولین قدم مدارس پس از کاهش بودجه، اخراج معلم موسیقی است."
تئاتر شکسپیر و شرکا در لنوکس با بردن تئاتر به مدارس محلی، عمیقاً با جامعه اطرافش پیوند خورده است. برنامه آنها که تقریباً شامل تمامی دبیرستانهای بخش برکشایر و همچنین بسیاری از مدارس ابتدایی و راهنمایی میشود، در طول سال بیش از ۴۰هزار دانشآموز و معلم را تحت پوشش اجراها، کارگاهها و کارآموزی قرار میدهند. از زمان آغاز فعالیتش در سال ۱۹۷۸، در کنار خود آنسامبل، نزدیک به یک میلیون شرکتکننده داشته است.
تینا پکر میگوید: "کار ما در مدارس به اندازه تولیدات تئاتریمان اهمیت دارد. هر زمانی که به دبیرستانی میرویم، برای شرکت در هر یک از نمایشهای شکسپیر معمولاً بین ۳۰ تا ۵۰ داوطلب داریم. آنها ابتدا نمایش را در مدرسه خودشان اجرا میکنند و سپس در فستیوال پاییزیمان چهار روز اجرای دبیرستانی بدون وقفه شکسپیر برای یکدیگر اجرا میکنند. هر کسی که داوطلب میشود و برای مصاحبه میآید، به شیوهای به کار گرفته میشود، و بیشتر بچهها سه سال تمام در برنامه شکسپیر شرکت میکنند. آنها بسیار مشتاقاند، چرا که این جایی است که میتوانند آزادانه صحبت کنند میتوانند احساساتشان را بروز دهند. ما میدانیم که این جامعه را میسازد: ما میبینیم بچههایی که این کار را انجام میدهند، چطور عمیقاً به هم وابسته میشوند."
در همین حال، در دهههای اخیر، انفجار سرگرمیها در فرهنگ عامه، هنجارهای فرهنگ جوانان را تغییر داده و موقعیت تئاتریها را ارتقا داده است. تام مکگارت میگوید: "شرایط دیگر مانند ۳۰ یا ۴۰ سال پیش نیست که تئاتری بودن یک انگ باشد. امروزه توانایی خواندن، رقصیدن و بازیگری در سطح بالا یک افتخار است و این مردم را تشویق میکند که به آن بپردازند." به دنبال بالا رفتن کیفیت برنامههای آموزش تئاتر در سطح مدارس متوسطه و دانشگاهها، تولیدات تئاتری به گفتهی مکگارت در بالاترین سطح خود در همهی دورانها قرار دارد. او معتقد است که علیرغم چالشهای اقتصادی بر سر راه تئاتر حرفهای، از نظر تعداد و تنوع تولیدات و نیز کیفیت کار بازیگران، کارگردانان و طراحان در همهی سطوح، تئاتر در عصر طلایی خود به سر میبرد.
جک مگان میگوید: "در هاروارد دانشجویان در سال بین ۴۰ تا ۶۰ نمایش به روی صحنه میبرند که هر یک بین ۴ تا ۸ شب اجرا میشود." بروستاین اشاره میکند که امکانات درونبرنامهای برای تئاتر به طور چشمگیری از زمان ورود او (به هاروارد) در سال ۱۹۷۹ افزایش یافتهاند. او به یاد میآورد: "زمانی بود که حتی یک واحد درسی تئاتر هم وجود نداشت، جز کلاس نمایشنامهنویسی ویلیام آلفرد (استاد دانشگاه و نمایشنامهنویس انگلیسی). تئاتر رپرتوار آمریکا ۱۲ دوره آموزشی مطالعات تئاتر معرفی کرد که کمیته هنرهای نمایشی آن را تصویب کرد، اما زمزمههایی به گوش میرسید. برخی از اعضا شروع کردند به درخواست مبنی بر اینکه معلمان بازیگری و کارگردانی ما میبایست مدارک تحصیلی بالا و نشریات علمی آکادمیک داشته باشند. آکادمیک شدن مرگ غریزه خلاق است. اما دانشگاهیان خلاق میدانند که نمیتوان محدودیتهای آکادمیک را بر افراد خلاق نیز اعمال کرد.
هاروارد یکی از معدود کالجهای بزرگ است که مرکز هنرهای نمایشی ندارد. پیتر سلارس در جلسه گفتگویی در تئاتر رپرتوار آمریکا با موضوع اپرای "نیکسون در چین" که برای اولین بار توسط وی کارگردانی شده و به روی صحنه رفته بود- عنوان کرد:"من به هاروارد آمدم چون هیچ دپارتمان تئاتری نداشتند؛ دانشگاههای زیادی وجود ندارند که از چنین امتیازی برخوردار باشند. تئاتر چیزی است که اصلاً داخل دپارتمان نمیگنجد. من عاشق این هستم که هنرمندان اینجا مجبور میشوند که خودشان راهشان را پیدا کنند. با این وجود، کمیته هنرهای نمایشی با ریاست مارتین پوچنر استاد تئاتر و ادبیات انگلیسی و ادبیات تطبیقی از وین، در حال ایجاد مرکز تئاتر (به پیشنهاد کارگروه هنر که در سال ۲۰۰۷ توسط پرزیدنت دروفاست به کار گرفته شد) برای تقویت -و نه تحمیل و جایگزینی- اجراهای زندهی فوق برنامه است.
این خبر خوشی برای بیل راچ است. او میگوید: "من در برخی از برنامههای بسیار منسجم تئاتر تدریس کردهام و از کار کم دانشجویان وحشتزده بودم، از اینکه چقدر فرصت بازیگری و کاگردانی و تمرین حرفه برایشان کم بود. من در هاروارد ۲۶ نمایش در هر گوشه از دانشگاه کارگردانی کردم، از زیرزمین خوابگاه، تا پلههای وایدنر."
داستانهایی که به نمایش درمیآیند
بیل راچ میگوید: "انسانهایی در یک اتاق، در حال خلق و تجربه یک داستان در کنار هم- این از بین نخواهد رفت. حتی امروز به گونهای عطش بیشتری هم برای آن وجود دارد." تینا پکر با او موافق است: "تنها از راه جمع شدن انسانها دور هم است. همان کاری که تئاتر میکند، که میتوان انسانیت را واقعاً حس کرد. حسی قوی، درونی و محسوس یک حس جمعی. آن را نمیتوان در فیسبوک احساس کرد، نمیتوان در تلویزیون آن را جست، و حقیقت را نیز در هیچ یک از اینها نمیتوان یافت."
او ادامه میدهد: "یونانیها، همه را در یک جا جمع میکردند، در دوران الیزابت هم اینچنین بود، درحالیکه بازیگران با مخاطبی حرف میزدند که گوش میکرد، نه این که نگاه کند. تغییر شکل صحنه تئاتر و به وجود آمدن قاب صحنه، تماشاچیان را از بازیگران جدا کرد و قابی یا پنجرهای را به وجود آورد که نمایش از داخل آن دیده شود. حال ما به جایی رسیدهایم که تماشاچیان و بازیگران حتی با هم در یک اتاق هم نیستند. اما پرسیدن سوال با هم- این چیزی است که اجتماع را میسازد. به عنوان یک بازیگر، وقتی که موفق هستید، آن را در بدنتان احساس میکنید، احساس میکنید که دارید به آن میرسید. تصویری درونی از نقش کسی که بازی میکنید دارید؛ که یک کل منسجم میسازد. آن را از طریق واکنش مخاطبانی که آن را درک کردهاند نیز احساس میکنید."
چنین تجربهای نمیتواند با هیچچیزی که بر صفحهی تصویر، به شکل سهبعدی یا حتی متعامل دیده میشود، جایگزین شود. تئاتر مطمئناً در آینده زنده خواهد ماند- تنها سوال این است که چه شکلی خواهد داشت؟ عطش برای داستانسرایی زنده، برای تجربه مشترک بازیگر و تماشاچی، ممکن است حتی افزایش یابد؛ اگر، و وقتی، که مردم از بستههای بینقص تدوینشده و جلاخورده و پرزرقوبرق تلویزیون و تولیدات سینمایی خسته شوند. لیتگو میگوید: "در تئاتر نوعی ظرافت شکننده وجود دارد، چرا که هر چیزی ممکن است اتفاق بیافتد. نوعی هیجان نفسگیر در تئاتر نهفته است."
نمایش همسایه (دورکعت عشق) به نویسندگی پژمان شاهوردی و همت آقایان جعفر جعفرزاده ، علیرضا سیفیان و محمد حسین مشک آبادیان با حمایت سرپرست گروه تئاتر جوان و همکاری کانون جوانان بسیج و شهرداری میبد در پارک بهاران میبد از 20 الی 30 خرداد ماه به اجرا رسید ....
این در حالی است که تمرینات این نمایش از سال گذشته شروع شده بود و به عللی تعطیل شد و مجددا در سال جدید تمرین شد و به اجرا رسید . در پایان این اجرا حضور استاد سید ناصر امامی میبدی باعث افتخار بود که در بیانات کوتاهی در راهنمایی بچه ها بسیار موثر بودند . سرپرست گروه تئاتر جوان حضور ایشان را باعث رشد و پیشرفت گروه دانست و گفت : قدر استاد تئاتر را بدانید و حرمتشان را حفظ کنید . حرمت استادان مهمترین چیزی است که سرلوحه حرکت بچه های گروه تئاتر جوان خواهد بود .
سرپرست گروه تئاتر جوان میبد با اعلام این خبر که سه شنبه 6 خرداد 1393 دور جدید کارگاه تولید نمایش را شروع خواهد کرد، گفت : با توجه به اینکه نیروهایی عاشق تئاتر را به عرصه تئاتر میبد هدایت کرده ایم مطمئنم آینده تئاتر میبد درخشان خواهد بود ...
آقایی در ادامه گفت : خوشحالم که 80 در صد فعالین تئاتر میبد از شاگردان و اعضای گذشته گروه تئاتر جوان هستند هر چند این مطلب چندان برای ما مهم نیست ولی اینکه اکثر کسانی که ماندگار شده اند عاشقانه ادامه می دهند مهم است ما بچه ها را با عشق و با تمام وجود راهنمایی کردیم و با هم یاد گرفتیم و نتیجه از این بهتر خواهد شد . بچه هایی که در سنین زیر 18 سال در گروه ما بودند و موقعی که وقت بهره برداری بود در جاهای دیگر افتخار آفرین خواهند بود . این افتخارات برای ما افتخار است و امید داریم که در برنامه جدید گروه 90 درصد از فعالین تئاتر از گروه تئاتر جوان باشند و در گروه های دیگر نیز فعال باشند .
بنده در اینجا اعلام میکنم اگر رویه کوچک کردن و قبول نداشتن یکدیگر ادامه پیدا نکند و سوء استفاده نشود بنده با تمام گروه ها همکاری خواهم داشت . همه گروه ها از کوچک تا بزرگ برای من ارزشمند هستند و قابل احترام ...
پس بچه ها با تمام وجود تلاش کنید که این آینده روشن را با افتخار ببینیم و این افتخار را فقط و فقط با تلاش و زحمت هدایت شده می توان به دست آورد . سعی و تلاش برای رسیدن به یک روش و سبک درست و قانونمند چیزی که بزرگان استادان تئاتر به ما یاد دادند . با همه این تفاصیر و بسیاری از حرفهای نگفته می توانم با قدرت بگویم که مطمئنم خبری خوش در راه است ...
سرپرست گروه تئاتر جوان به اعضای خود اعلام کرد در هر مسیری گام برداریم نباید خارج از رهنمودهای مقام معظم رهبری و خط شهدای اسلام باشد به هیچ عنوان حاضر نیستم راه خود را عوض کنم . در حالی که می بینیم رهبر ما این چنین به شهدا ارزش قائلند پس باید ما هم به عنوان هنرمند راهی پیدا کنیم تا بخشی کوچکی از وظیفه خود را انجام داده باشیم ...
به همین دلیل در سال جدید پافشاری شدید بر برگزاری دهمین سوگواره یتیمان حضرت علی (ع) دارم و به هیچ عنوان از خط و مسیر تعریف شده توسط مقام معظم رهبری خارج نخواهیم شد . وقتی شهدا در حال فراموشی هستند هنرمندان هم باید کاری کنند . از همه دوستداران خدمت به میهن خواستارم تا در این مسیر ما را یاری کنند و جلوی خطاهای ما را بگیرند و راهنمایی کنند تا اصلاح کنیم آنچه را که نادرست است . با کمک حق تعالی انشااالله سال جدید را با نام فاطمه و شهدا پر برکت ترین سال زندگی خود قرار می دهیم . برای بنده نیز دعا کنید ... یا حق
به گزارش از روابط عمومی گروه تئاتر جوان سامانه پیامک 3000609080 با بانک اطلاعات جامع هنرمندان شهرستان ، استان و کشور راه اندازی شد ...
این سامانه برای اطلاع رسانی بهتر و همچنین رده بندی کلیه کسانی که با گروه در ارتباط هستند راه اندازی شده است . از این سامانه برای ثبت نام های آینده گروه نیز استفاده خواهد شد و برای کلیه برنامه های خود از طریق پیامک اطلاع رسانی خواهد شد . از کلیه کسانی که تمایل دارند تا با انتقاد و نظرات خود ما را راهنمایی کنند دعوت می کنیم تا به همیاری خود این گام را بردارند .
نمایش مجلس قربانی دخترکی که معصوم نام داشت توسط گروه بازبینی بیست و سومین جشنواره تئاتر استانی یزد بازبینی شد ...
در این بازبینی که آقایان ابوالحسنی ، سیفی ، نیک آئین ، سلیمی و مهریزی زاده حضور داشتند کار نمایش مذکور بازبینی گردید و نقاط ضعف و قوت کار به کارگردان گفته شد . در این بحث و گفتگو که بعد از اجرای نمایش به مدت یک ساعت به طول انجامید . به نقاط خوبی اشاره شد و در این گفتگو سعی شد تا راهکارهای مناسبی برای اجرای بهتر کار ارائه گردد . در هر صورت آقایی نمایش ارائه شده را از کدو گرگ الهام گرفته و در این کار سعی کرده بود تا نقاط ضعف خود را بپوشاند و نظرات کارشناسان مربوطه نشان می داد که موفق بوده است . در کل بازبینی بسیار خوبی بود و نتیجه کار برای همه بچه ها و حتی بازبین ها رضایت بخش بود حرکت گروه تئاتر جوان در جهت ارائه کارهای جدید و استفاده و راهنمایی گرفتن از اساتیدی از قبیل کوروش زارعی ، کوروش نریمانی و سیروس همتی حتما کمک خوبی به گروه هنری کرده است و خواهد کرد . کارگردان نمایش گفت : در ارائه متن نمایش از کمک این سه دوست عزیز بی بهره نبودم و مشاوره بسیاری گرفتم . اما در کنار کار تلاش بی وقفه بچه های گروه بیشتر مورد اهمیت بود . شاید بچه ها بعضی از روزها 15 الی 20 ساعت وقت خود را در به سرانجام رساندن هر دو پروژه نمایشی به کار گرفتند .
البته باید گفت بعد از بازبینی از این اساتید حضوری نیز دعوت شد که نتایج خوبی را در کار به وجود آورد . اولین کسی که در هر دو پروژه همکاری خوبی داشت کوروش زارعی بود که چند روزی در کنار گروه اجرایی نظرات ارزشمند خود را داد و به گروه کمک زیادی کرده است . در دراماتورژی متن کارها کوروش زارعی کمک بسیار زیادی کرد و باعث شد تا کارگردان کار بتواند راحتر به اهداف نویسندگی و کارگردانی خود برسد .
محمد جواد آقایی میبدی اعلام کرد از این به بعد در تمام پروژه های نمایشی که بنده نویسنده و کارگردان هستم از نظرات کارشناسی همه هنرمندان خوب شهرستان ، استان و کشور استفاده خواهم کرد و در این امر بسیار مسر هستم و لازمه رشد خود و عوامل خود را این حرکت مید انم .
آقایی در ادامه گفت : دوست دارم تا همه بدون غرایض شخصی به هم کمک کنیم و در این راه بنده از هیچ کمک و عملی دریغ نخواهم کرد . خواهید دید در مدت کوتاهی تئاتر میبد همچون گذشته در تاریخ استان یزد و کشور درخشان خواهد شد و این حرکت به تنهایی مقدور نخواهد بود . بنده در همین جا اعلام می کنم به کمک همه دوستان و هنرمندان تئاتری شهرستان و استان نیاز دارم و مطمئنا با هم می توانیم شاهد رشد خوبی برای هم باشیم . با منم ها کاری درست نخواهد شد و ما باید تشنه یادگیری و رشد درست باشیم تا راهی را مدت های طولانی اشتباه نرویم و بعد برگردیم سرخانه اول ... ما باید تلاش کنیم تا راه درست و صحیح هنری را طی نماییم و این نیازمند کمک گرفتن از اساتید و کارشناسان مربوطه هست . البته باید گفت که یکی از بزرگترین اساتید تئاتر استان جناب آقای سید ناصر امامی میبدی هست که ما همیشه و در همه کارها از نظرات ایشان استفاده کرده ایم و ایشان نیز نظر لطف خود را از ما دریغ نکرده اند .
محمد جواد آقای میبدی سرپرست گروه تئاتر جوان در جمع اعضای گروه خود گفت : ما باید قدر زحمات گذشتگان تئاتر میبد را بدانیم . ما باید آنها را الگوی خود قرار دهیم و از راهنمایی های ایشان استفاده کنیم ...
آقایی در ادامه گفت : آنچه از گذشته تئاتر میبد میدانم این است که سال 72 سال طلايي تئاتر ميبد بود و در آن سال شهرستان ميبد در پنج جشنواره استان در راه هاي مختلف درخشيد و به گمانم در چهار جشنواره به سطوح كشوري و منطقه اي راه يافت. كه اين امر را مديون زحمات و تلاشهاي بي وقفه پيشكسوت تئاتر ميبد استاد سيدناصر امامي ميبدي مي دانم . اما پس از آن سال جز در يكي دو مورد شاهد افول تئاتر شهرستان ميبد بوده ايم كه اين خود قابل بررسي است و بايد آسيب شناسي اساسي صورت پذيرد.
زحمات سید ناصر امامی میبدی فقط محدود به شهرستان میبد نیست بسیاری از بازیگران و کارگردانان اردکانی نیز هر چه دارند از زحمات این سید بزرگوار است . هر کدام از این دوستان اگر خلاف این را بگویند واقعا بی چشم رو هستند و قدردان نیستند . شما به تاریخ تئاتر یزد مراجعه کنید و ببینید که استاد در چه جشنواره هایی شرکت کرده و حتی اردکان را نیز در استان مطرح کرده است .
چرا دوستان آسیب شناسی نمی کنید افول تئاتر میبد و اردکان را ؟ چرا دیگر با آن قدرت پیشین نیستید ؟ چرا بدون سید ناصر به جشنواره فجر نمی روید ؟ چرا نباید تئاتر میبد درخشش گذشته را داشته باشد ؟ و هزاران چرا ؟؟؟!!! که باید از خودمان بپرسیم ؟!!!
البته دوستان عزیز و بزرگوار که برخی از شاگردان استاد نیز بوده اند (از قبیل : حسین آقایی میبدی ، غلامرضا کارگر ، سید ابوالفضل دهقانی ، جمال صادقی و دیگر عزیزان ...) زحمت زیادی برای تئاتر میبد کشیده اند که جای بسی تشکر و قدردانی دارد و خوب است تا از نظرات کارشناسی این اساتید استفاده شود . اما آیا رشد قابل توجه سید ناصر امامی میبدی را داشته اند ؟ اگر نداشته اند دلیل این کمرنگ شدن چیست ؟ دلیل اینکه محمد جواد آقایی میبدی سالها درگیر یک نمایش است چیست ؟ دلیل اینکه ما باید درجابزنیم چیست ؟
بگذارید تا نظر خودم را بدهم و خواهش میکنم شما هم در بخش نظرات نظر خود را بدهید : به نظر من در دوره کاری سید ناصر امامی میبدی علاوه بر علم تئاتر ، همبستگی ، اتحاد و یکپارچگی و صداقت و درستی و ایمان و اراده و تلاش محور رشد و نمو و ارتقاء بوده است . باید دانست که کدورت ها از آن به بعد تبدیل به افول تئاتر میبد شده است . منم ها تئاتر میبد را نابود کرده است . کاش با هم ما شویم و از منم دست برداریم . خواهید دید که کسی قدرت مقابله با ما را نخواهد داشت وقتی که پشت همدیگر را داشته باشیم نه اینکه وقتی در یزد مراسمی است و هنرمندان تئاتر جمع اند هر کسی از میبدی ها گوشه و کناری باشند و وقتی به هم می رسند قر و ادا و اطفار بار هم کنند و من منم . متاسفم تا این روش ماست خاک بر سر ماست . یا حق .
به گزارش از سرپرست گروه تئاتر جوان شهرستان میبد نمایش کُدو گَرُگ تا دو هفته دیگر آماده اجرا می شود ...
سرپرست گروه ضمن اعلام این خبر گفت : ما این نمایش را قرار است در نیمه دوم شهریور ماه 92 به اجرا برسانیم . نمایش کدو گرگ نمایشی است که با نگاه جدید و نقادانه مشکلات و آسیب های اجتماعی روز جامعه را به تصویر می کشد . امیدواریم در این حرکت شروع و تجربه آغازین، تماشاگران کار ما را تحمل و تأمل بفرمایند و با نظرات کارساز خود ما را در انتخاب تولیدات مورد نیازشان راهنمایی نمایند .
عوامل اجرایی این نمایش به شرح ذیل می باشد :
نویسنده و کارگردان : محمد جواد آقایی میبدی
منشی صحنه : محمد صالح اصغر نژاد
دستیار کارگردان : جعفر جعفرزاده
بازیگران : پریماه ابوالحسنی ، محمد حسین مشک آبادیان ، جعفر جعفرزاده ، علیرضا سیفیان ، مرتضی زارع ، خلیل عبیات و سعید رضایی
طراح صحنه : علیرضا سیفیان
مشاور طراح صحنه : ابوالفضل سلیمی دربرزی
طراح پوستر ، آفیش و بروشور : جعفر جعفرزاده
آهنگ ساز : سجاد غلامی
نوازندگان : سجاد غلامی ، فرهاد شاکر ، محمد محمودیان ، محمد رضا جعفری و حمید رضا بیکی
خواننده :سعید جعفری
و عوامل دیگر که تا چند روز آینده مشخص خواهند شد .
کارگردان نمایش کدو گرگ در پایان گفت : برای شرکت در جشنواره استانی هنوز تصمیم خود را نگرفته ام . منتظرم تا مشاور جدید کار که به زودی از تهران خواهد آمد نظرات کارشناسی خود را در رابطه با این کار بدهد . بدیهی است اگر به این نتیجه رسیدیم که کار قابلیت حضور در جشنواره را دارد، حتما شرکت خواهیم کرد .
در آستانه سال نو حضرت آیت الله اعرافی امام جمعه میبد پیامی را همراه با نکاتی اصولی و راهبردی صادر کردند. خوب است که هنرمندان در فعالیت هنری سال جدید رهنمودهای ایشان را به کار گیرند .
به گزارش نارین نیوز متن پیام نوروزی ایشان به شرح زیر می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
سال نو و فصل رویش گیاه و طبیعت و بیداری فطرت و فضیلت را گرامی میدارم و به مردم شریف و بویژه فرهیختگان، فرهنگیان، فرزانگان و جوانان ارجمند تبریک میگویم و بر همه پیامبران، امامان، صالحان، شهیدان و بویژه سرور زنان جهان و الگوی پاکیها و پایداریها حضرت زهرا (س)، درود میفرستم...
نوروز، همانطور که پیک بیداری طبیعت و نوزایی دشت و دمن و شکوفایی درخت و سبزه است، برای عارفان و هوشمندان الهامبخش نوزایی روان و نوسازی جان و بیداری وجدان و وصل جانان است، و همانگونه که ما به تفریح ، تفرج ، شادی و صفای طبیعی نیازمندیم، به صفای معنوی و شادی عرفانی و شکوفایی روحی نیاز مبرم داریم، نوروز صاحبان خرد و معرفت در درک حقیقت هستی و شیدایی در برابر مقام ربوبی و دلدادگی به لذتهای معنوی و بهرهگیری از تجربههای عرفانی،معنا مییابد و از اینرو است که “عارفان هر دمی دو عید کنند” و در نگاه آنان هر دم این جهان نو میشود و از جهان غیب فیض حیات میبارد، باید در این فصل نو و سال جدید از یک سو آداب پسندیده مهرورزی و نوعدوستی و مهربانی و دیدنیها و دوستیها و دستگیری از نیازمندان و تقویت روابط خویشاوندی و شهروندی و برادری دینی و ایمانی را، زنده نماییم و تعالی بخشیم و از سوی دیگر و با نگاهی فراتر و از افقی برتر در مبارزه با آسیبهای درونی و فریبهای شیطانی و حجابهای ظلمانی بکوشیم و زندگی نوین اخلاقی و معنوی و زیستی عرفانی و ایمانی آغاز نماییم و دل و جانمان را با تابش انوار بندگی خداوند، روشنی بخشیم و از شادی و لذتهای مادی و گذرا، به بلندای خوشیها و شادیهای آسمانی پرواز کنیم و در پرتو این عید باطنی و نوروز معنوی میتوان خانواده و جامعهای سالم و دور از آسیبها و کژیهای اجتماعی و اخلاقی بنیان نهاد و مسیر استقامت در راه خداوند و مبارزه با پلیدیها و پایداری در سختیها و تداوم گفتمان اصیل اسلام ناب و انقلاب اسلامی و راه امام و شهیدان سرافراز، را پیمود.
عید راستین هنگامی است که جان و جهان و جامعه و خانواده و دل و روان همه، جامه کهنه آلودگیها و زشتیها را در آورد و لباس نو و فاخر پارسایی و خردورزی و فضیلیتهای الهی و انسانی بپوشد و اینهمه نمیشود جز با مدد قدسی و راهنمایی و سرپرستی انسان کامل و ولیالله الاعظم “ارواحنا فداه”؛ سالی سرشار از شادی و پیروزی و کامیابی را برای همه عزیزان درخواست مینمایم و با استمداد از فضل الهی نکاتی اصولی و راهبردی را یادآوری مینمایم و مسئولان و ادارات و و نهادها و بخش خصوصی و عمومی و مردم عزیز را به توجه و عنایت بدانها فرا میخوانم:
۱- اصالت فرهنگ، دین و اخلاق و معنویت در همه برنامهها و فعالیتها و نگاه اسلامی و ارزشی و انقلابی به همه اقدامات و تحولات.
۲- اهتمام به رویکرد برنامهریزی راهبردی و کلان و نگاه عمیق کارشناسی در همه بخشها.
۳- عنایت به اسناد راهبردی و کلان کشوری در حوزههای علمی و فرهنگی و سایر بخشها و نیز اسناد راهبردی استانی و بویژه سند راهبردی منطقه.
۴- طراحی و تدوین اسناد راهبردی بخشی در همه نهادها و سازمانها و ادارات و بخشهای عمومی و خصوصی.
۵- بازسازی و ارتقابخشی و نظام اداری با بهرهگیری از فناوریهای نوین و ارزشهای سازمانی و منزه از آسیبها و مبتکر و خلاق و منظم.
۶- بازسازی نظام شورایی شهرستان و اصلاح شوراهای مزبور و تقویت کارشناسی آنها و پایهریزی اتاقهای فکر فعال.
۷- بهرهگیری از توان بخش خصوصی و نهادهای مردمی و فعالسازی آن با تاکید بر بسیج و موسسات خیریه.
۸- بهرهگیری از استعدادهای برتر و ظرفیت نخبگان در همه برنامهها و برنامهریزی برای آن.
۹- عنایت به طراحی شهر سالم و آباد و پیشرفته و همکاری همه در این زمینه بر اساس مبانی نظری و ارزشی اسلام.
۱۰- توجه ویژه به مناطق وابسته به شهر و روستاها و حواشی شهر بویژه مناطق جدید.
۱۱- تهیه سند مبارزه با فقر و فاصله طبقاتی و آسیبهای اجتماعی و اخلاقی و خانوادگی و اجرای آن و عنایت به طبقات محروم و مستمند و آسیبپذیر و حمایتهای لازم از آنان براساس عدالت محوری.
۱۲- شکلگیری منظومهای از نهادهای علمی و دانشگاهی و حوزهای و فرهنگی و آموزش و پرورش هماهنگ و پیشرفته و پویا و خلاق بر اساس پژوهشمحوری و تربیتمداری و ناظر به نیازهای اجتماعی با رویکرد کلان استانی، ملی و فراملی و سرآمد در شاخصهای توسعه، و پیگیری برنامه های سخت افزاری و نرم افزاری در زمینه توسعه و ارتقای واحدهای دانشگاهی و پژوهشی و حوزهای.
۱۳- توسعه و تکمیل و اصلاح زنجیره صنایع دستی و ماشینی و پیشرفته بر پایه اصل صنعت دانش بنیان، جامعه محور، پاک، برتر، کارگرمدار، منظومهای ، مستقل، صادرات محور، معنوی و فرهنگی.
۱۴- تعالی و توسعه رسانههای مکتوب و مجازی و هنری بر پایه اصول مردمی، اسلامی، انقلابی، ناظر به مشکلات، آسیبشناس، هوشمند، با بصیرت، معالجهگر و هدایتگر.
۱۵- بازسازی و تعالی و پویایی نهادهای دینی و فرهنگی خلاق و فعال و هماهنگ و هدایتگر بویژه در زمینه مساجد و آموزشها و فعالیت های قرآنی بخصوص در زمینه حفظ.
۱۶- ارتقای کارکرد اصناف و بخشهای خدماتی بر اساس موازین اسلامی و اخلاقی و مردم مدار و توانمند و ماهر و خدوم.
۱۷- بهرهگیری از همه ظرفیتهای قانونی و رسمی و مردمی در راستای توسعه کشاورزی و باغات و پارکها و فضاهای سبز.
۱۸- عنایت همگانی به همبستگی اجتماعی و هدایت و نظارت عمومی و ارشاد و راهنمایی همگانی و احیای فریضه بزرگ امر به معروف و نهی از منکر و احیای فرهنگ ایثار و جهاد و شهادت.
۱۹- ارتقای بصیرت و مشارکت سیاسی و شناخت و شناساندن گفتمان انقلاب اسلامی با رویکرد تمدن اسلامی و نقش برجسته انقلاب و ایران اسلامی و مشارکت هوشمندانه در انتخاباتهای ریاست جمهوری و شوراها.
۲۰- اهتمام جدی به مقوله محیط زیست و هوای سالم از سوی همه مردم و بویژه از سوی صنایع.
۲۱- توجه اساسی به مواریث فرهنگی و تاریخی و گردشگری اسلامی و سالم.
۲۲- تأکید بر عدالت در بهداشت و درمان و ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی و تکمیل طرحهای نیمه تمام آن و تبدیل منطقه به قطب درمانی ملی و فراملی و حرکت به سمت دانشکده علوم پزشکی جامع.
۲۳- افزایش و ارتقای زیرساخت های خدمات شهری بویژه در زمینه فناوری های اطلاعاتی و مبلمان شهری.
۲۴- طراحی و پیگیری درآمدزایی و افزایش بودجه های بخش های خدماتی بویژه شهرداری و تکمیل طرح های نیمه تمام و پایه ریزی و آغاز چند طرح مهم از جمله ورودی ها و خروجی های شهر.
۲۵- در حوزه ورزش و جوانان گامهای بلندی برداشته شده است اما به هیچ نحو کافی نیست و انتظار می رود با همت والای مسئولان و بخش خصوصی شاهد تحول و در خشش بیشتر در این زمینه باشیم.
۲۶- تکمیل زنجیره دستاوردهای مهم سال ۱۳۹۱ در بخش تقسیمات، صنعت، دانشگاهی و… .
۲۷- اولویت بخشی به رویکرد فرهنگ مقاومت و اقتصاد مقاومت در همه برنامهها و زمینهها و نیز شعار سالی که رهبر ی معظم اعلام خواهند فرمود.
بی گمان میهن اسلامی میتواند به قلههای بلند پیشرفت و عدالت دست یابد و در این میان استان یزد با ظرفیتهای فراوان و شهرستان میبد با استعدادهای ممتاز شایسته دستیابی به سرآمدی و الگو شدن خواهد بود و پیمودن این راه با عنایات الهی و همتهای والا و توکل بر خداوند متعال میسر خواهد بود.
با آرزوی شادکامی و کامیابی و توفیقات الهی برای مردم عزیز بویژه جوانان برومند و مسئولان محترم و با آرزوی شفای جانبازان عزیز و بیماران ارجمند بویژه شفای کامل و عاجل دوست گرامی و نماینده الگو و خدوم حضرت حجةالاسلام و المسلمین آقای یحیی زاده “سلمه الله”.
والسلام علیکم و رحمةالله علیرضا اعرافی – امام جمعه میبد
به گزارش از سرپرست گروه تئاتر جوان هیئت نظارت گروه از جوان ترین اعضای این گروه انتخاب شده است و به زودی با بررسی نظرات و تائید واجد شرایط بودن آنها نتیجه انتخاب اعلام خواهد شد .
این در حالی است که تعدادی از هیئت نظارت قبلی یا به اختیار و یا بالاجبار از مسئولیت خود برکنار شده اند . سرپرست گروه افزود : ما با به کارگیری جوان ها سعی داریم تا به حرکت های نو و تازه دست یابیم و با پشتوانه پیشکسوتان حرکتی نو را در این عرصه ارائه دهیم . امید است تا با این روش بتوانیم روحی تازه را در تولیدات گروه بدمیم و هر روز این گروه جوان تر و قبراق تر از روز دگر باشد . جوانی و شادابی باعث حرکت توامان گروه خواهد بود و ما این جوانی را از گروه نخواهیم گرفت . باشد که جوانان نیز با لجاجت و خودسری کاری نکنند که اصل حرکت را فراموش کنند و به فکر حواشی و مسائل بی ارزش باشند . در این دوره باید تنها به فکر حرکت متناسب و به جا باشند و انرژی خود را صرف مسائل بیهوده نکنند . چرا که لحظه به لحظه عمر ما باید با برنامه ریزی مناسب و استفاده درست باشد تا بتوانیم تأثیر مناسبی را بر اجتماع بگذاریم . به زودی با این هیئت نظارت جدید می توانیم راه کارهای جدیدتری برای رشد گروه در پیش گیریم و نتیجه درخوری را از ایستادگی های سال های گذشته تاکنون به دست آوریم . خوشحالم که خیلی ها راه را برای جوانان آینده باز گذاشتند و منصب بی ارزش خود را رها نمودند تا دیگران بتوانند در عرصه هنر گام بردارند و آنها مشوق های خوبی برای جوانان باشند. چه خوب است در این جایی که محل گذر است گاهی خود داوطلب بودن و نبودن باشیم و معنی واقعی ایثار را به اجرا بگذاریم . خوب است ایثار واقعی را به یکدیگر یاد دهیم و در جایی که عملکرد شما هیچ سود مالی ندارد برای رضای خدا گام برداریم و امید داشته باشیم که عملکرد های فرهنگی ما در آینده نتایج خوبی را برای شهرو کشور ما داشته باشد . البته جوانان باید فراموش نکنند که همیشه و در همه حال نیازمند مشاوره و راهنمایی و استفاده از تجربیات هنرمندان گذشته اند . پس حتما در برنامه ها و جلسات خود از سایه لطف و مرحمت این دوستان استفاده خواهند کرد . ما همچنان امیدواریم ، یا علی ...